Het einde van een avontuur « Hommes d’Argile »van Mourad Boucif.

“Hommes d’Argile” een film van Mourad Boucif,  met cinematografie van Michel Baudour.

 

IMG_2182

Na de de realisatie en de productie van «les portes du Sacrifice », een verhaal dat de deelname van Marokkaanse soldaten in het Franse leger gedurende de Duitse invasie in 1940 verteld, schrijft Mourad Boucif, samen met de gekende Luc Jabon, een intimistisch scénario dat de avonturen van zo’n jonge Marokaan, die Frankrijk verdedigd tegen de invasie, verhaalt.

De start in 2008 van «Larmes d’argent» koste zweet en tranen vooral door te weinig budget!
We zijn begonnen in super 16 met een reeks Zeiss lenzen Mark III en de zeer goede Canon 8-64mm zoom en een « antiek » filter voor de sfeer van het beeld.
Om productie-redenen zijn we overgestapt naar een Sony 900 met een Fujinon-zoom, de camera werd namelijk gratis ter beschikking gesteld door Axis one /Tatou in Brussel.

Het militaire gedeelte werd gedraaid in Marche en Famenne, met een volledige professionele ploeg, waaronder een zeer begaafde en begane decorateur, Geneix , reeds eerder opgemerkt op de film van Gabriel Le Bornin « Les Fragments d’Antonin » met als DOP P. Cottereau (AFC).
Daarna bedankte de productie een groot gedeelte van de professionele ploeg, om met een lokale ploeg (productie en opname leiding, geluid, scripte, make-up, wardrobe licht en grip) te draaien in Marokko, omdat beter aangepast aan het klimaat en de condities van de prachtige bergen van Agadir, dit natuurlijk ook opgedrongen door de co-productie.
Bij het einde van die eerste Marokkaanse opname période werd de Sony camera gestolen alsook mijn persoonlijk materiaal zoals: Key West dolly, HMI Joker 400, mijn Dedolights, enz..
De eerste tranen,
Nog tranen, toen Mourad besliste zijn hoofdrolspeler te vervangen door een niet professionele acteur, en de Marokkaanse aktrice door een Peruviaanse, Magaly Solier, vedette uit «Altiplano » van Brossen en Woolworth. Beide bleken weliswaar zeer goede keuzes.

Van dan af weigerde Axis One/Tatou een te wankele productie verder te steunen met het ter beschikking stellen van hun kamera.

Ik bespaar jullie de roman van alle andere voorvallen, takes en retakes tussen Braine le Chateau in België en die van Marokko.

IMG_2150

Na het eerste gedeelte gedraaid met de Sony HD, hebben we een dag gedraaid met een Alexa en mijn Zeiss lenzen met hun driehoekig diafragma waar ik dol op ben.
Een beslissing komt vanzelf; die Zeiss lenzen ga ik gebruiken voor het Franse gedeelte en het vervolg in Marokko, en voor het gedeelte vóór de oorlog gebruik ik mijn oude 25-250 zoom lens, veel zachter en passend voor die periode en ook goedkoop voor de productie.
Daarna krijg ik van de productie een RED Scarlet, waarop ik mijn Zeiss lenzen monteer voor het draaien van de militaire séquenties en mijn oude zoom voor die van het dagelijkse leven in Marokko voor de oorlog.
Het draaien in Braine le Chateau en Berkane in Marokko wordt stop gezet bij gebrek aan geld.
Van de oorspronkelijke ploeg ben ik de enige die is overgeblevene.
Nog een paar shots in België en dan weer naar het zuiden van Marokko, op de hoge plateau’s waar de aarde rood en warm is. Alles in een kleine vrachtwagen, zonder rekken, alles op een hoop; de kamera (RED Epic), de koffer met mijn lenzen, het licht matériaal, de dolly, alles , een echte puinhoop! Daarbij verliest de script haar rapporten en een gedeelte is gedraaid op 24 beelden, een ander op 25b/sec, en wat nog allemaal, sommige wijde shots met de Sony gedraaid van de eerste periode met de en vervangen acteur worden toch gebruikt en moeten matchen met shots gedraaid in Belgie met de RED camera. Sommige sequenties zijn gedraaid in Marche en Famenne, dan closere shots in de as in Braine le Chateau en het tegenshot in Marokko. Dit alles maakte het dat de grader, Adrien bij studio l’équipe niet makkelijk om een eenheid te geven aan shots gedraaid met een RED, een SONY 900, een ALEXA en zelf een CANON 5D.
Met als gevolg dat, onafgezien voor de grading, een Sony 900 in rec 709 opneemt, zoals trouwens ook de 5D en dat de RED en de ALEXA een logaritmisch signaal registreert dat door een LUT behandeld moet worden om opnieuw aan een lineair signaal te geraken.
met de grading machine (hier de Mistika) uitgerust om al die verschillende signalen te kunnen behandelen, maakte het mogelijk om buiten de set en zelfs met plezier in te grijpen op de dramaturgie van de beelden. Kleuren veranderd, of niet, soms niet allemaal of alleen maar in een
gedeelte van het beeld of gedurende zeer korte tijd ( 5 seconden met een overvloeier van 4 sec) wat vroeger alleen maar bij Techniclor mogelijk was, maar ik gebruikte ook de meest populaire technieken zoals vensters, vignetering en degradés.

Veel zweet en tranen heeft het gekost maar « Hommes d’Argiles » bestaat, na 8 jaar avontuur, 8 jaar evolutie van camera-, grading- en trucage technieken, maar vooral 8 jaar strijd.

IMG_2172 IMG_2173

Press Enter / Return to begin your search or hit ESC to close

By signing in, you agree to our terms and conditions and our privacy policy.

New membership are not allowed.